Sprzęgła wielotarczowe stanowią wśród sprzęgieł ciernych osobną podgrupę. W odróżnieniu od sprzęgieł jednotarczowych posiadają kilka tarcz i dzięki połączeniom wielowypustowym mogą przesuwać się wzdłuż wałka sprzęgłowego.
Tarcze cierne sprzęgła wielotarczowego są bardzo podobne do tarcz sprzęgła jednotarczowego. Aby moment obrotowy mógł być przeniesiony do skrzyni biegów, pomiędzy nimi znajdują się pośrednie tarcze stalowe, które są połączone z obudową sprzęgła i razem z nią obracają się. Gdy wszystkie tarcze zostaną ze sobą odpowiednio ściśnięte przez docisk sprzęgła i następnie dociśnięte do koła zamachowego, tarcze cierne połączone z wałkiem sprzęgłowym zaczną się obracać. W taki sposób obroty koła zamachowego zostają przeniesione przez wałek sprzęgłowy na wewnętrzne mechanizmy skrzyni biegów. Oczywiście w przypadku, gdy nacisk na tarcze zostanie zmniejszony, tarcze odsuną się od siebie i nastąpi wysprzęglenie – silnik zostanie po prostu odłączony od skrzyni biegów.
Zalety sprzęgła wielotarczowego
Zaletą sprzęgła wielotarczowego jest zdolność do przenoszenia większych obciążeń z uwagi na odpowiednie rozłożenie się ciepła, powstającego w sprzęgle, na wiele tarcz. Takie rozwiązania są stosowane przede wszystkim w samochodach dostawczych i ciężarowych oraz w niektórych osobowych z silnikami o dużych nadwyżkach mocy. Trwałość takiego sprzęgła jest wielokrotnie większa, niż sprzęgła jednotarczowego i może osiągnąć nawet milion kilometrów. Inną, bardzo ważną zaletą jest znacznie większa elastyczność sprzęgieł wielotarczowych, co rzutuje na zwiększenie komfortu jazdy.
Ogromne zalety sprzęgieł wielotarczowych są niestety okupione wyższą ceną, a także trudnościami związanymi z serwisem. Sprzęgła wielotarczowe są produkowane w dwóch wersjach: jako suche i jako mokre. Sprzęgła mokre są zanurzone w oleju; często jest to ten sam olej, którym jest napełniona skrzynia biegów. Są one stosowane najczęściej w motocyklach.
